พันศิงขร
PANSHINGKHON
เขาจะเรียกผมด้วยสายตาที่คมและน่ามองแม้ในยามรัติกาล เขาจะฮัมเพลงที่ผมโปรดปราน เขาแข็งแกร่งดังหินผาแต่กับผมนั้นอ่อนโยน นี่คือคำอธิฐานของผม มันไม่มีคนแบบนั้นบนโลกผมรู้ดี แต่มันคือสิ่งที่ผมต้องการเพื่อจะได้ไม่ต้องรักใคร
แต่ความคิดของผมได้เปลี่ยนไปเมื่อเจอเขาคนนั้น
คีรี KHIRI 20ปี ::ผู้คนล้วนน่าแปลก รู้ว่าเจ็บแต่ไม่เคยจำ
ภูผา PUPHA 19ปี::ความฝันของทุกคนมันต่างกัน แต่ความสุขนั่นคือเป้าหมายจริงๆของคนทุกคน
ถึงนักอ่าน
สวัสดีค่ะ ฟิคเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่กำลังจะหัดแต่ง เพื่อฝึกศักยภาพตัวเองฝากเป็นกำลังใจด้วยค่ะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น